Starożytni spoglądali w niebo i łączyli gwiazdy w konstelacje. Tak odnajdywali swoje miejsce w świecie. Czy „Blackout” może być nowym punktem odniesienia? Czy my, współcześni – chcemy czytać metafory i wyciągać lekcje z doświadczeń minionego?
Projekt Biorytmy to inicjatywa która obejmuje naukę i badania artystyczne, stawiając sobie za cel komunikację poprzez kulturę. Rozpoczyna również długofalową współpracę ponadnarodową integrując polskie środowiska twórcze z regionem Lombardia.
Tempo Fluido to artyści tworzący muzykę eksperymentalną wraz z Alessandro di Giampietro artystą z Mediolanu ( video live) stworzyli pełen nieoczekiwanych doznań show. A to wszystko z okazji urodzin Yaregio Miele. Jak artyści świętują urodziny i dlaczego razem można więcej, przeczytacie już wkrótce
Przyjechała z Holandii, piekła ciasteczka z cynamonem i szydełkowała. Sprawiła, że pomysły rodziły się same, wystarczyło spojrzeć w niebo. Nasza Birgit – wróci do nas na wiosnę. Tymczasem pomagamy zmienić stare na nowe, aby działało, cieszyło, żyło.
Tworzenie sztuki jest próbą przekazania myśli, „uzgodnieniem” pewnych stanów mentalnych i emocjonalnych pomiędzy twórcą a odbiorcą. Artystyczne obiekty niosą ze sobą komunikat wizualny, który może ostrzegać, pytać, wyrażać uczucia, zakazywać, wskazywać, poddawać w wątpliwość, czy wreszcie inspirować.
Ponad dwa intensywne tygodnie spędzili z nami Marlena Promna i Tomasz Pietrek. Ich wystawa „Materia i pensieri” to pierwszy krok w naszym projekcie „Symbiocen”, który rozumiemy jako wzajemny szacunek do środowiska i natury ale też prawdziwą wzajemność, współpracę międzyludzką, która buduje i łączy.
Rural Residency for Contemporary Art w Lombardii we Włoszech to transformacyjny międzynarodowy program, który podnosi poziom procesu twórczego i wspiera wymianę międzykulturową, promując tworzenie nowych prac, badanie świata przyrody, historii i tradycji w dolinie Valcominica.
Wystarczy, że raz zobaczysz Premanę, a będziesz wracać tu jak bumerang. Dokładnie to spotkało Wilgę. Przyjechała znów, tym razem zapakowała w podróż swoje suche pastele, woski, narzędzia do skrobania i rycia. Zabrała się do pracy i stworzyła cały prehistoryczny, pradawny i niesłychanie dziwny cykl.
To tutaj, w miejscach geograficznie uprzywilejowanych – niedostępnych dla każdego, zatem i nieskażonych przez bezmyślny konsumpcjonizm, w otoczeniu natury i z poszanowaniem lokalnych zwyczajów, powstają spektakularne i nowatorskie projekty
Freski Romanino, syndrom Stendhala, lewitujące symbole i mentalne pejzaże pełne kolorów ziemi, popiołu i krwi. Świetlisty róż i chłód starych kamieni – pamięć, czas i mistycyzm. Czym jest progowość w muzeum i dlaczego rytuał kocha sztukę. Piszemy o motywach powstania wystawy „Barlumi” Andrzeja Borowskiego w lombardzkim Breno.
