Otwierając cykl felietonów, które mają być formą przewodnika po wystawach sztuki współczesnej w Lombardii, zdawałam sobie sprawę z karkołomności tego przedsięwzięcia. Region jest absolutnym liderem jeśli chodzi o aktywność kulturalną. W czasie, gdy publikowany jest ten tekst, tylko w samym  Mediolanie odbywa się ich właśnie sto sześćdziesiąt pięć. Nadmiar utrudnia wybór. Od czego zatem zacząć, jaką metodę selekcji przyjąć? Ignorując sugestie algorytmów postanowiłam samodzielnie eksplorować teren i wykreślić własną mapę rekomendacji. Wystarczyło wyczulić zmysły, otworzyć umysł i zaufać intuicji, a trop znalazł się sam. Kiedyś natchnęłam się na „Niewidzialnego wędrowca” Italo Calvino. Publikacja ta, oprócz świetnego tekstu zawiera niezwykle wysublimowany cykl pięciu grafik autorstwa Franki Ghitti. Minimalistyczne, czyste, działające na obszary podświadomości znaki, zachwyciły mnie tak, że wryły się w pamięć, stając się czymś w rodzaju transcendentnej matrycy. Minęło sporo czasu od tego spotkania, aż tu nagle artystyczny świat obiegła wiadomość o otwarciu Muzeum z kolekcją prac Franki Ghitti. Cierpię na pewną ludzką przypadłość – muszę nadawać znaczenia. Uznałam ten zbieg okoliczności jako ZNAK i postanowiłam odwiedzić muzeum osobiście. I tak projekt wyruszył w drogę, dziś można zebrać już sporą kolekcję, budując mapę miejsc z rekomendacją odwiedzin.